تمامی حقوق برای گروه نرم افزاری اسرز محفوظ است © 1401
اگر چه گوگل ممکن است از الگوریتم‌های متنوعی استفاده کند، اما PageRank احتمالاً تا به امروز در بسیاری از سیستم‌های غول جستجو جاسازی شده است.
همانطور که می‌دانید عاملی که باعث تبدیل گوگل به امپراطوری امروزشد، قرارداشتن رتبه صفحه در هسته جستجو بود – که در این مورد نقش بسزایی داشته است. حتی حرکت PageRank که یک مفهوم فراگیر در صنعت بوده است را نمی‌توان انکار کرد. داشتن درک خوبی از رتبه صفحه (PageRank)یکی از ملزومات برای همه متخصصین سئو است،
PageRank الگوریتمی است بر اساس ترکیبی از نقاط قوت نسبی تمامی پیوندهای موجود در اینترنت، که توسط بنیانگذاران گوگل، لری پیج و سرگئی برین، ایجاد شده است. استدلال اکثر مردم این است که این نام از نام خانوادگی لری پیج گرفته شده است، اما بعضی افراد نظر دیگری دارند و آن این است که "صفحه" به یک صفحه وب اشاره دارد.
مقاله ای در دانشگاه استنفورد توسط پیج و برین نوشته شد با عنوان: رتبه‌بندی استناد به صفحه، نظم بخشیدن به وب. این مقاله ، نشان دهنده ی ، یک الگوریتم نسبتا ساده برای ارزیابی قدرت صفحات وب بود که در ژانویه 1999 منتشرشد.
این مقاله در ایالات متحده ( نه در اروپا، که فرمول‌های ریاضی قابل ثبت نیستند) به ثبت اختراع تبدیل شد.
دانشگاه استنفورد مالک این پتنت است که آن را به گوگل واگذار کرده است. اما این پتنت در سال 2027 منقضی خواهد شد.
در اواخر دهه 1990 در استنفورد برین و پیج هر دو به دنبال روش‌های بازیابی اطلاعات بودند. در آن زمان، یکی از روش‌های بسیار مهم ؛ استفاده از پیوندها برای تعیین میزان "مهم" بودن هر صفحه نسبت به صفحه دیگر بود. که از نظر محاسباتی خیلی دشوار، اما به هیچ وجه غیرممکن نبود.
از آنجا که در آن زمان در دنیای جستجو گوگل نقش مهمی داشت. این ایده به سرعت به گوگل تبدیل شد، به شدت مورد توجه گرفت و به قدری از سوی برخی از طرف‌ها اعتقاد نهادی به رویکرد گوگل وجود داشت که این تجارت در ابتدا موتور جستجوی خود را بدون توانایی کسب درآمد راه‌اندازی کرد.
PageRank الگوریتمی بود که برای رتبه بندی صفحات در صفحات نتایج موتور جستجو (SERPs) استفاده می‌شد. در حالی که گوگل (در آن زمان به عنوان "BackRub" شناخته می شد) و یک موتور جستجو بود.
خوب است بدانید که پیج رنک نیز با چالشهایی مواجه بوده و یکی از چالش‌ها ، نیاز به پردازش مکرر ریاضیات، در عین سادگی بود. در آغاز هزاره، پردازش این ریاضی چند روز طول می‌کشید به طوریکه محاسبه چندین بار روی هر صفحه و هر پیوند در اینترنت انجام می‌شد.
از آنجا که رتبه های صفحه جدید برای هر صفحه محاسبه می‌شد.SERPهای گوگل در این مدت زیاد بالا و پایین رفتند و این تغییرات اغلب نامنظم بود و این به عنوان "رقص گوگل" شناخته می‌شد.
به این دلیل که گوگل با شروع به روز رسانی ماهانه خود، مانع از پیشرفت متخصصان سئو در روز می‌شد. (Google Dance بعدها عنوان یک مهمانی سالانه به خود گرفت که گوگل برای کارشناسان سئو در دفتر مرکزی خود در Mountain View برگزار می‌کرد.)
تکرار بعدی PageRank به جای دادن مقدار اولیه یکسان به هر صفحه در اینترنت، ایده مجموعه "بذر قابل اعتماد" را برای شروع الگوریتم معرفی کرد.
تکرار دیگری از این مدل، ایده موج سوار معقول است. این مدل نشان می‌دهد با اینکه؛ رتبه یک صفحه ممکن است به طور یکنواخت با صفحاتی که به آنها پیوند می‌دهد به اشتراک گذاشته نشود - اما می‌تواند ارزش نسبی هر پیوند را بر اساس میزان احتمال کلیک کاربر روی آن تعیین کند.
از آنجا که اهمیت یک صفحه نه تنها به دلیل محتوای آن بلکه توسط نوعی "سیستم رای گیری" ایجاد شده توسط پیوندها به صفحه تعیین می‌شود. تصور می‌شد که الگوریتم گوگل از نظر داخلی "غیر اسپم" باشد اما این حال، اعتماد گوگل نیز دوام نداشت.
با پیدایش و رشد صنعت بک لینک، که باعث شد پیج رنک مشکل ساز شود. گوگل آن را از دید عموم خارج کرد، امابااین حال نیز همچنان برای الگوریتم‌های رتبه‌بندی خود به آن تکیه کرد. نوار ابزار PageRank تا سال 2016 برداشته و در نهایت دسترسی عمومی به PageRank محدود شد. اما در این زمان، Majestic (ابزار سئو)، به طور خاص، توانسته بود محاسبات خود را به خوبی با PageRank مرتبط کند.
گوگل برای اینکه از طریق مستندات «دستورالعمل‌های Google» خود و از طریق مشاوره تیم اسپم خود به سرپرستی مت کاتس، از دستکاری پیوندها دوری کنند سال‌های زیادی را صرف تشویق متخصصان سئو کرد. تا ژانویه 2017. الگوریتم‌های گوگل نیز در حال تغییر بودند.
این شرکت کمتر به PageRank متکی بود و به دنبال خرید MetaWeb و نمودار دانش اختصاصی آن (به نام Freebase در سال 2014)، گوگل شروع به فهرست‌بندی اطلاعات جهان به روش‌های مختلف کرد.
فایرفاکس، یکی از مرورگرهایی بود که دارای قابل توجه‌ترین نمایش یک پسوند نوار ابزار بود و برای هر صفحه در اینترنت امتیازی بین 0 تا 10 نشان می‌داد. در حقیقت، PageRank دارای طیف وسیع‌تری از امتیازات است، اما 0-10 به متخصصان سئو و مصرف کنندگان راهی فوری برای ارزیابی اهمیت هر صفحه در اینترنت می‌دهد.
نوار ابزار PageRank این الگوریتم را بسیار قابل مشاهده کرد در عین حال که با پیچیدگی‌هایی نیز همراه بود. آنچه به وضوح مشخص است، استفاده از لینک ها، ساده‌ترین راه برای «بازی کردن» گوگل هستند. به طوریکه هر چه لینک‌ها بیشتر (یا دقیق‌تر، یا پیوند بهتر) باشد، یک صفحه می‌تواند رتبه بهتری در SERP گوگل برای هر کلمه کلیدی هدف‌گیری داشته باشد.
این به معنای تشکیل شدن یک بازار ثانویه است، لینک‌های خرید و فروش ارزش گذاری شده در رتبه صفحه URL، جایی که لینک در آن فروخته شده است. زمانی که یاهو ابزار رایگانی به نام Yahoo Search Explorer را راه‌اندازی کرد و به هر کسی اجازه می‌داد شروع به یافتن پیوندها در هر صفحه معینی کند، این مشکل صورت جدی تری به خود گفت.
بر اساس گزینه رایگان با ایجاد فهرست‌های خود در اینترنت و ارزیابی جداگانه پیوندها، دو ابزار - Moz و Majestic - ساخته شدند.
. این روش‌ها برای تشخیص تفاوت بین یک صفحه تأثیرگذار و صفحه‌ای که به سادگی با متن تصادفی (یا دستکاری) نوشته می‌شود، تفاوت چندانی نداشتند زیرا سایر موتورهای جستجو به شدت به تجزیه و تحلیل محتوای هر صفحه به صورت جداگانه متکی بودند. این به معنای آسانی روش‌های بازیابی سایر موتورهای جستجو برای متخصصان SEO است. پس از آن گوگل در ترکیب با مفهوم نسبتاً ساده "nGrams" برای کمک به ایجاد ارتباط، یک فرمول برنده پیدا کرد و آن الگوریتم PageRank بود که باعث انقلابی جدید دراین زمیته شد.
PageRank به زودی از AltaVista و Inktomi (که MSN را تامین می‌کردند) پیشی گرفت. با فعالیت در سطح صفحه، گوگل همچنین راه‌حلی بسیار مقیاس‌پذیرتر از رویکرد مبتنی بر «دایرکتوری» که توسط یاهو و بعداً DMOZ اتخاذ شد، پیدا کرد – اگرچه DMOZ (همچنین پروژه دایرکتوری باز نامیده می‌شود) قادر بود در ابتدا یک منبع باز به گوگل ارائه دهد.
بااینکه فرمول PageRank به اشکال مختلفی ارائه می‌شود اما می‌توان آن را در چند جمله توضیح داد:
روش او تا زمانی که امتیازهای PageRank به یک تعادل ثابت برسد تکرار می‌شود. سپس اعداد به‌دست‌آمده برای سهولت به طور کلی به محدوده قابل تشخیص 0 تا 10 منتقل شدند. یکی از راه‌های نمایش ریاضی این است:
چنانچه بین صفحات، صفحه‌ای با مقدار 5 شروع شود و دارای 10 لینک باشد، به هر صفحه ای که به آن لینک می‌دهد 0.5 PageRank داده می‌شود (کمتر از ضریب میرایی). به این ترتیب، PageRank بین تکرارها در سراسر اینترنت جریان پیدا می‌کند.
بااینکه صفحات جدید وارد اینترنت شده و با کمترین مقدار، رتبه صفحه شروع می‌شود. اما با شروع پیون دادن صفحات دیگر به این صفحات، رتبه صفحه آنها در طول زمان نیز افزایش می یابد.
اگرچه دسترسی عمومی به PageRank در سال 2016 حذف شد، اما این احتمال وجود دارد که این امتیاز هنوز در دسترس مهندسان جستجوگر گوگل است. فاکتورهای استفاده شده توسط Yandex نشان داد که PageRank به عنوان فاکتوری که می‌توان از آن استفاده کرد هنوز باقی مانده است..
مهندسان گوگل اعلام کرده‌اند که شکل اصلی PageRank با تقریب جدیدی جایگزین شده است که برای محاسبه به قدرت پردازش کمتری نیاز دارد. در حالی که فرمول در رتبه بندی صفحات گوگل اهمیت کمتری دارد، اما برای هر صفحه وب ثابت باقی می‌ماند.
صرف نظر از اینکه گوگل ممکن است از الگوریتم‌های زیاد دیگری استفاده کند، اما PageRank احتمالاً تا به امروز در بسیاری از سیستم‌های غول جستجو جاسازی شده است.
پیام بگذارید