مشکل کجاست ؟

وقتی محتوایی که سانسور می کنیم ارزشی ندارد و فقط برای توهین به کار می رود،واضح است که امنیت و رفاه خود را بالاتر از آزادی بیان بدانیم.

از کجا خط بکشیم؟

جنجال بزرگی که این سوال را در کانون توجه قرار دادچه بود ...؟

در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال 2016 . بحث‌های حاصل حاکی از این بود که به نظر می‌رسد پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی محکوم به ایجاد تهدید مشابهی هستند که مالکیت رسانه‌های سنتی را بر دموکراسی تحمیل می‌کند. متا که مالک فیس‌بوک، اینستاگرام و واتس‌اپ است، هشتمین سازمان لابی‌گری بزرگ در ایالات متحده است که بیش از 15 میلیون دلار در مجموع برای لابی‌گری هزینه کرده است. اکثریت مشارکت های متا توسط حزب دموکرات دریافت شد.

کمک های مالی سیاسی توییتر نیز روند مشابهی را دنبال می کند. به همین دلیل، زمانی که توییتر ظاهراً شروع به ممنوع کردن چهره‌های برجسته‌ای کرد که مخالف حزب سیاسی مورد نظرشان بودند، باعث نگرانی خیلی ها شد.

ممنوعیت سایه زمانی است که یک پلتفرم رسانه اجتماعی یا وب سایت، محتوا یا حساب‌ها را بدون اطلاع کاربر مسدود شده برای سایر کاربران مسدود می‌کند. اساساً، محتوا برای پوستر اصلی قابل مشاهده باقی می ماند، اما از دید دیگران در جامعه پنهان می شود. این امر باعث می‌شود افراد برای به‌دست آوردن فالوور، تعامل با دیگران  و یا رشد مخاطبان خود بامشکل مواجه شوند

 صرف نظر از گرایش‌های سیاسی شخصی، اینکه شرکت‌ها به راحتی فادر هستندتا شما به طورکاملاً آنلاین مخاطبان را ساکت کنند نگران کننده است..بااینکه  توییتر سریعاً این مشکل را برطرف کردومورد توجه عموم قرار گرفت،اما،نگرانی‌های ناشی از تأثیری که شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی می‌توانند بر رویدادهای مهم داشته باشند و زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار دهند، ایجاد شده بود.

شیوع اخبار جعلی انتشار اطلاعات نادرست،انتزاعی دیگری بود که در این مدت بی وقفه مورد بحث قرار گرفت، . فرهنگ لغت کمبریج اخبار جعلی را اینگونه تعریف می کند:

«داستان‌های نادرست که ظاهراً اخباری هستند، در اینترنت یا با استفاده از رسانه‌های دیگر پخش می‌شوند و معمولاً برای تأثیرگذاری بر دیدگاه‌های سیاسی یا به عنوان شوخی ایجاد می‌شوند.»

معمولا کانال‌های سنتی به‌ دلیل  سوگیری آشکار رسانه‌ها و تمایلشان به کج‌کردن اطلاعات در راستای برنامه‌شان، مرتباً مورد انتقاد قرار می‌گیرند. اگرچه می توان استدلال کرد که پلتفرم های رسانه های اجتماعی به این دلیل که به کاربران امکان می دهند مقالات کاملاً ساختگی را منتشر کنند و آنها را به عنوان اخبار واقعی پنهان کنندعواقب فاجعه بارتری خواهندداشت. این روند آنلاین باعث  بی اعتمادی مردم به اخبارشده است.شده است.

. ظهور اخبار جعلی بحثی را به راه انداخت ازجمله اینکه آیا شرکت ها یا کاربران رسانه های اجتماعی نسبت به خسارات ناشی از انتشار اطلاعات نادرست  مسول هستند یا خیر. به طور طبیعی، شرکت های رسانه های اجتماعی سعی کرده اند از مسئولیت های احتمالی فاصله بگیرند. مدیرعامل متا، مارک زاکربرگ، در مصاحبه‌ای گفت: «من به شدت معتقدم که فیس‌بوک نباید داور حقیقت همه چیزهایی باشد که مردم آنلاین می‌گویند.»

در این مورد چه میتوان کرد؟

با توجه به برجسته بودن پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، پیشنهاد این که کاربرانی که نگران این مسائل هستند باید به سادگی از استفاده از آنها خودداری کنند، موردپذیرش نخواهدبود .

این امر به ویژه زمانی صادق است که سایت های رسانه های اجتماعی به طور قابل توجهی بر معیشت سازندگان محتوا، صاحبان مشاغل تجارت الکترونیک، روزنامه نگاران و تعدادی دیگر از متخصصان که از این پلتفرم ها برای سود پولی استفاده می کنند، تأثیر می گذارد.

 راهکاربرای کاهش خطر پلتفرم‌ها علیه آزادی بیان ؟

دولت‌ها در سراسر جهان قوانین جدیدی را برای مقابله با این موضوع پیشنهاد کرده‌اند،که به نتیجه نرسیده اند. در سال 2015، استرالیا کمیسیون امنیت الکترونیکی را تشکیل داد، که ادعا می کند اولین آژانس تحت حمایت دولت است و هدف آن بهبود ایمنی آنلاین است.

کمیسیون امنیت الکترونیکی بر اساس قانون ایمنی آنلاین 2021 وظایف قانونی را به خود اختصاص داده است. اگرچه برخی از منتقدین ممکن است متوجه شوند که برخی از زبان های استفاده شده در این قانون برای محدود کردن بیشتر آزادی بیان - البته برای اهداف نوع دوستانه - عمل می کند.

کمیسیون امنیت الکترونیکی ادعا می کند که این مزیت هایی دارد از فبیل:

• ارائه دهندگان خدمات اینترنتی مستقیماً دسترسی به مطالب خاصی را که می تواند ویروسی شود و آسیب قابل توجهی به جامعه استرالیا وارد کندرا مسدود میکند.
• "به eSafety قدرت های جدیدی برای جمع آوری اطلاعات در مورد افرادی که از خدمات رسانه های اجتماعی، خدمات الکترونیکی مربوطه یا خدمات اینترنتی تعیین شده استفاده می کنند، می دهد."

در نهایت، بعید است که در پلتفرم های رسانه های اجتماعی ساکت بمانید، مگر اینکه قصد ارتکاب جرمی یا ارسال محتوایی را داشته باشید که عموماً برای همسالانتان مضر تلقی می شود. صرف نظر از این، این نگران‌کننده است که ما در حال حاضر زیرساخت‌هایی برای حفاظت از آزادی بیان خود نداریم. در بدترین حالت ، چندین پلتفرم رسانه های اجتماعی جایگزین، مانند BitChute یا Mastodon، شروع به جلب توجه می کنند.

با این حال، لطفاً هشدار دهید که برخی از این پلتفرم‌ها به عنوان محل پایکوبی چهره‌های رادیکال شناخته می‌شوند که قبلاً از حضور در پلتفرم‌های اصلی ممنوع شده‌اند. با درک این موضوع که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی و کانال‌های سنتی، ابزاری برای کنترل مؤثر بحث دارند، می‌توانید تشخیص دهید که آیا  یک شرکت سعی دارد شما را با دستور کار خودفریب دهد یا خیر.